Το Ιράν αποκλείστηκε από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, όμως άφησε παρακαταθήκη την πιο σημαντική του νίκη με φόντο ένα καλύτερο «αύριο». Μια νίκη που δεν επετεύχθη στο χορτάρι με τακουνάκι αλλά στις εξέδρες από… τακούνια.
«Είναι αυτές που κέρδισαν απόψε. Με την ελπίδα πως είναι οι πρώτες από τις πολλές» ο αρχηγός της Εθνικής Ισπανίας, Σέρχιο Ράμος, μόλις έχει «ανεβάσει» στον προσωπικό του λογαριασμό την είδηση πως επετράπη στις γυναίκες να μπουν στο Στάδιο Azadi και να παρακολουθήσουν το παιχνίδι της Εθνικής ομάδας του Ιράν με την Ισπανία για πρώτη φορά από το 1979.
They are the ones who won tonight. Hopefully the first of many. https://t.co/ftnMwegZjz
— Sergio Ramos (@SergioRamos) June 20, 2018
Νωρίτερα, η Σαμία, μία από τις γυναίκες που κατάφεραν να μπουν στο Στάδιο Azadi, είχε ποστάρει μια φωτογραφία από το εσωτερικό του Σταδίου, συγκλονίζοντας με το μήνυμά της: «Κλαίω με αναφιλητά! Κλαίω εδώ και μία ώρα, είναι δύσκολο να είσαι χαρούμενος σε αυτή τη χώρα, σας αφήνω, επιστρέφω στο Στάδιο!». Δεν ήταν η μόνη.
Η απόφαση φάνταζε… γροθιά σε μια κοινωνία που έχει δώσει έναν συγκεκριμένο ρόλο στην σύγχρονη γυναίκα. Ένα ρόλο που θεσπίζεται από αυστηρούς θρησκευτικούς κανόνες που είναι απαράβατοι. Εκείνη η Τετάρτη όμως ήταν διαφορετική… Κι ας προσπάθησαν κάποιοι μέχρι την τελευταία στιγμή να «μπλοκάρουν» την είσοδο τους στο Στάδιο, επικαλούμενοι ζητήματα υποδομής και ασφάλειας του γηπέδου προκειμένου να αναβάλλουν την προγραμματισμένη προβολή του αγώνα.
Ή τώρα ή ποτέ! Εκατοντάδες άνθρωποι, οικογενειάρχες στο σύνολό τους, προχώρησαν σε καθιστική διαμαρτυρία, φωνάζοντας πως δεν θα φύγουν από το Στάδιο μέχρι να τους επιτραπεί η είσοδος στο γήπεδο για να δουν το παιχνίδι. Ο Υπουργός Εσωτερικών του Ιράν παρεμβαίνει προσωπικά και τελικά οι πόρτες ανοίγουν περίπου μια ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα.
Για την ιστορία, λίγοι θα θυμούνται πως εκείνη την ημέρα, το Ιράν ηττήθηκε στο Καζάν από την Ισπανία με 1-0. Μέσα στο γήπεδο Azadi γραφόταν ιστορία, ο τίτλος της οποίας συνοψίζεται στον πρώτο και βασικό κανόνα που οφείλει να θεσπίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα ανεξάρτητα από το φύλο: «Οι γυναίκες και οι άνδρες θα πρέπει να μπορούν να χαίρονται μαζί».
Οι γυναίκες τραγουδούσαν, κυμάτιζαν σημαίες και οι περισσότερες από αυτές απολάμβαναν την πρώτη διεθνή ποδοσφαιρική εμπειρία της ζωής τους στο γήπεδο Azadi, η μετάφραση του οποίου παραπέμπει στη λέξη «ελευθερία», αλλά στο όνομα του κώδικα ηθικών και θρησκευτικών αξιών που διέπει την κοινωνία του Ιράν, ανάγκάστηκαν πέντε γυναίκες να μεταμφιεστούν ως άντρες με γένια και περούκες για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου στο συγκεκριμένο Στάδιο. Στο παρελθόν δε, πολλές συνελήφθησαν στην προσπάθειά τους να βρεθούν στο γήπεδο. Γιατί πολύ απλά η μεταμφίεσή τους δεν πέτυχε…
Καθεμία μπορεί να σου αφηγηθεί την δική της ιστορία. Όπως η Tara Sepehri Far. Από παιδί ονειρευόταν να παρακολουθήσει ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου στο γήπεδο Azadi στην Τεχεράνη αλλά ο μόνος τρόπος για να το κάνει, ήταν αν ντυνόταν σαν αγόρι. Και αυτό στα τέλη της δεκαετίας του ’90 φάνταζε μια τρέλα. Μέχρι πρότινος, δεν είχε καταφέρει να μπει ποτέ μέσα στο γήπεδο. Για την ακρίβεια, ο πατέρας της, φοβούμενος πως η κόρη του δεν θα ήταν ασφαλής, δεν την άφησε ποτέ να προσπαθήσει.
Η περιθωριοποίηση των γυναικών από τον κόσμο των σπορ και τα γήπεδα αποτέλεσαν ένα κίνητρο ζωής για την Sepheri Far, η οποία ασχολήθηκε ενεργά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σίγουρα μεγάλο ρόλο στην απόφασή της έπαιξε και η τεράστια αγάπη που έτρεφε στην Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου του Ιράν και ας μην είχε μέχρι τότε… ζωντανές εικόνες στα μάτια της.
«Απλά κοιτάξτε τους ανθρώπους που πήγαν στο Στάδιο. Κοιτάξτε πόσο χαρούμενοι ήταν… Δεν πήγε τίποτα λάθος. Ελπίζω ότι αυτή θα είναι η αρχή της άρσης της απαγόρευσης στο Ιράν». Μπαίνει μπροστά και ορθώνει ανάστημα. Ξέρει καλά πως για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή… Κέρδισαν απλά μία μάχη, όχι τον πόλεμο!
Καταλαβαίνει πως η κόντρα μεγαλώνει κάθε μέρα. Δημοσιογράφοι στην Τεχεράνη μεταδίδουν πως η δημόσια τηλεόραση που έχει τα δικαιώματα μετάδοσης του Μουντιάλ στο Ιράν καθυστερεί τη μετάδοση των αγώνων κατά δέκα δευτερόλεπτα και όλες οι εικόνες που έρχονται από τα γήπεδα της Ρωσίας και στα οποία εμφανίζονται γυναίκες αλλοιώνονται, ειδικά αν αυτές είναι Ιρανές. Μόνο το παιχνίδι μεταδίδεται κανονικά καθώς «κόβονται» όλα τα πλάνα πριν ή μετά τους πανηγυρισμούς από την εξέδρα.
Πίσω στην Ρωσία και συγκεκριμένα στην Αγ.Πετρούπολη, στο Στάδιο Κρεστόφσκι, η Σάρα έγραφε την δική της ιστορία νίκης στον αγώνα των γυναικών για το δικαίωμα της συνύπαρξης στα γήπεδα με τους άνδρες. Το δικαίωμα στη χαρά, στα… ουρλιαχτά των γκολ και της απογοήτευσης. Αυτό το όνειρο της ανήκε. Θυμάται πως και εκείνη κάποτε προσπάθησε να το… κλέψει, θέλοντας να το κάνει πραγματικότητα με αμφίεση άνδρα.
Για την ακρίβεια «προσποιήθηκε» έναν Κορεάτη με την ελπίδα να… ξεγλιστρήσει από τους άνδρες ασφαλείας και να μπει στο… άβατο ενός ανδρικού κόσμου που απαγορεύει αυστηρά στις γυναίκες της χώρας της να έχουν οποιαδήποτε ενασχόληση με το ποδόσφαιρο. Η Σάρα ήταν ανάμεσα στους φίλους του Ιράν που βρέθηκαν στην Αγία Πετρούπολη για το παιχνίδι απέναντι στο Μαρόκο, υψώνοντας μαζί με ένα σύνολο ανδρών και γυναικών ένα πανό που έγραφε: «Αφήστε τις Ιρανές γυναίκες να μπουν στα γήπεδα».
Μπορεί οι κανονισμοί να απαγορεύουν πολιτικά μηνύματα εντός των γηπέδων κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ, ωστόσο, ο εκπρόσωπος των διοργανωτών ήταν ξεκάθαρος αναφορικά με τα συγκεκριμένα πανό: «Θεωρούνται από την ΦΙΦΑ πως εκφράζουν μια κοινωνική διάσταση, εν αντιθέσει με ένα πολιτικό μήνυμα, και ως εκ τούτου δεν απαγορεύονται».
Παραήταν καλό για να είναι αληθινό. Στο δεύτερο παιχνίδι της χώρας απέναντι στην Ισπανία, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Μια ακτιβίστρια από το Ιράν, η Maryam Qashqaei Shojaei είπε πως κρατήθηκε για δυο ώρες από τους υπεύθυνους ασφαλείας του γηπέδου στο Καζάν: «Όταν προσπάθησα να μπω στο γήπεδο με το πανό μου, ο υπεύθυνος ασφαλείας μου είπε πως δε μπορώ να το πάρω μαζί μου μέσα. Τους έδειξα την άδειά μου. Μου έκαναν έλεγχο και με κράτησαν για δυο ώρες, και φυσικά μου πήραν το πανό», μετέφερε η ίδια σε τηλεφωνική επικοινωνία με δημοσιογράφο του Reuters. Ο εκπρόσωπος πάντως της οργανωτικής επιτροπής του Μουντιάλ της Ρωσίας, δήλωσε πως είναι ενήμεροι για το συγκεκριμένο γεγονός αλλά απέφυγε να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις.
Λίγες ημέρες αργότερα, ο φωτογράφος του Associated Press, Frank Augstein, «ξεγυμνώνει» τον… καθωσπρεπισμό που έχει επιβληθεί στο Ιράν μετά την ισλαμική επανάσταση του 1979. Όλοι αναζητούν την καλλονή που δεν φοράει τη μαντίλα στο κεφάλι της, «καθηλώνοντας» την παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα με την ομορφιά της, δεδομένου ότι η φωτογραφία έγινε σε χρόνο ρεκόρ viral. Μια καλλονή που δεν θυμίζει σε τίποτα τη γυναίκα της φωτογραφίας στην διαπίστευση που κρέμεται στο στήθος της, της γυναίκας που φοράει μια χιτζάμπ. Στο γήπεδο της Ρωσίας δεσπόζει η φιγούρα μιας γυναίκας ελεύθερης, που μπορεί να ονειρεύεται ότι όλα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο. Και εκείνη και ο κόσμος…
